Metoda Volla - Lekarze o metodzie Volla

Testowanie elektropunkturowe EAV inaczej elektrodermalne EDT dla wielu wydaje się być kontrowersyne i nienaukowe. Wierzę, że w przyszłości EAV (EDT) stanie się instrumentem używanym przez każdego lekarza. Po latach moich studiów i obserwacji setek pacjentów mogę stwierdzić, że EDT jest:

Często metody EDT używa się jako metody „screeningowej”, która może naprowadzić lekarza na prawidłowy trop w rozpoznaniu problemu.

Nie wszystkie minerały, witaminy, środki homeopatyczne czy zioła można bezkrytycznie stosować, gdyż pacjent może na nie negatywnie reagować. EDT (EAV) pomoże dobrać bezpieczny i efektywny środek.

Lekarze w dobrej wierze podają pacjentom wiele lekarstw, nie mając pojęcia czy lek będzie skuteczny, a przede wszystkim bezpieczny. Prawie codziennie jestem świadkiem skarżenia się pacjentów na objawy uboczne spowodowane zażywaniem leków. Czasem są one bardzo silne, a nawet zdarzają się przypadki śmiertelne u osób uczulonych na leki. Ostatnie badania wykazują (Samoy, 2006), że 25% wszystkich przyjęć do szpitali stanowią pacjęnci wykazujący nietolerancję na lekarstwo przepisane przez lekarzy. Przy zastosowaniu EDT można wszystkie leki planowane do le­czenia testować i wybrać nie tylko bezpieczne ale najbardziej skuteczne.

Testowanie EDT jest również pomocne w testowaniu dużej liczby materiałów dentystycznych potrzebnych do wymiany wypełnień amal­gamatowych, jak również lokalnych środków znieczulających przed za­biegami dentystycznymi, aby zapobiec reakcjom, które czasem mogą być gwałtowne i powodują zgon pacjenta. Można też pomóc dentyście, o ile sam nie używa tej techniki, w znalezieniu stanu zapalnego szczęki, spo­wodowanych mikroskopijnymi ropniami wokół wypełnień kanałowych. Takie infekcje można skutecznie leczyć.

W obecnych czasach, kiedy odporność bakterii zaczyna być poważ­nym problemem w postępowaniu lekarskim, EDT pozwala nam nie tylko na znalezienie odpowiedniego, ale przede wszystkim skutecznego anty­biotyku. Oczywiście nie mam tu na myśli ominięcia ustalonych procedur testowania wrażliwości bakterii na antybiotyki. W tym przypadku jednak wyścig z czasem jest ważny.

Co ciekawe, czasem nawet po otrzymaniu antybiotykogramu i wy­braniu wskazanego leku, nie ma klinicznego efektu. W tej sytuacji bezpo­średnie testowanie moczu pacjenta wykaże, że wybrany antybiotyk nie był efektywny. Wtedy wybiera się inny antybiotyk, który będzie tolero­wany i skuteczny.

Przy narastającym problemie zespołu chronicznego zmęczenia (CFS) czy fibromyalgii, które w większości spowodowane są skradającymi się infekcjami, metodą EDT można testować atenuowane bakterie pozwala­jące lekarzowi na ukierunkowanie co do wyboru specyficznych bakte­ryjnych testów diagnostycznych, aby choroby te zidentyfikować i prawidłowo leczyć. EDT pomaga również przy doborze tolerowanych jak i skutecznych antybiotyków. EDT czy „screeningowe" badania nie mogą zastąpić konwencjonal­nych badań diagnostycznych, chociaż mogą nakierować nas na dobór odpowiedniego leczenia. Trzeba pamiętać, że ogólnie 70% pacjentów w klinikach cierpi z powodu funkcjonalnych zaburzeń, które nie zawsze można na tym etapie wykryć przy pomocy konwencjonalnych metod (te metody są mało czule). 30 - 40% konwencjonalnych metod laboratoryjnych jest negatywna. Te negatywne badania prowadzą do błędnych diagnoz i nieuzasadnionych decyzji lekarskich, do stosowania leków psychotro­powych czy przeciwdepresyjnych, narażając pacjenta czy też państwo, na niepotrzebny koszt, działanie uboczne tych leków i niepotrzebne dodat­kowe skażenie środowiska tymi lekami, wydalanymi przez pacjentów.

W Niemczech, Sąd Federalny w roku 1987 ustalił, że koszt EDT musi być pokryty przez urzędy ubezpieczeniowe, również lekarz ma obowią­zek użycia niekonwencjonalnych metod leczenia, kiedy konwencjonalne nie dały spodziewanego efektu.